πενταμιδίνη

η

(βιοχ.) συνθετικό φάρμακο που χρησιμοποιείται ενδομυϊκά ως ενέσιμο στην αγωγή τών τρυπανοσωμιάσεων και τών λεϊσμανιώσεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. pentamidine < penta- (< πεντα-) + amidine «αμιδίνη»].